Spektakle

{title}

OPEROWY ZAWRÓT GŁOWY

Operowy zawrót głowy został nagrodzony w kategorii: Najlepszy spektakl dla młodego widza w XV edycji Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury.

{title}

SZEPTY I CIENIE

Szepty i cienie to tryptyk baletowy autorstwa jednego z najwybitniejszych polskich tancerzy i choreografów tańca współczesnego. Jacek Przybyłowicz pracował już z Baletem Opery Nova w 2015 r. nad choreografią do legendy dramatycznej Potępienie Fausta. Obecnie stworzył dla tego Zespołu swój „wieczór autorski”, na który składają się trzy jednoaktowe balety. 

{title}

STRASZNY DWÓR

Dorobek Moniuszki imponuje różnorodnością, bogactwem melodycznym i głębokim zakorzenieniem w narodowej tradycji muzycznej, a jego wielkie opery takie jak Halka i Straszny dwór dotykają sedna idiomu polskości zarówno w warstwie tekstowej, jak i muzycznej - z uchwały Sejmu RP.

{title}

ZNIEWOLONY UMYSŁ

Zniewolony umysł Czesława Miłosza to słynne, najbardziej znane w świecie jego dzieło. Literacki traktat z kluczem zawiera ponadczasową refleksję o kondycji ludzkiej, etyce, wolności i zniewoleniu, wyrastającą z konkretnego i przez to wiarygodnego doświadczenia świadka i uczestnika. 

{title}

MY FAIR LADY

Libretto do My Fair Lady powstało na podstawie komedii George'a Bernarda Shawa – irlandzkiego prozaika, dramaturga i publicysty, obdarzonego niebywałym poczuciem humoru: Pigmalion. Przygoda romantyczna w 5. aktach (1912). Tytuł odwołuje się do greckiego mitu o cypryjskim królu - rzeźbiarzu Pigmalionie, który stworzył tak piękny posąg kobiecy, iż się w nim zakochał. Bogini Afrodyta zamieniła rzeźbę w żywą kobietę. Motyw Pigmaliona i stworzonej przez niego Galatei pojawiał się często w poezji...

{title}

TOSCA

Toskę oparł Puccini na sztuce Victoriena Sardou napisanej w 1887 r. dla Sary Bernhardt. Dramat, który stał się wielkim przebojem Europy, łączył elementy historii (Włochy w dobie Bonapartego, bitwa wojsk napoleońskich z Austriakami pod Marengo) z tragedią miłosną i erotyzmem, dając wielkiej aktorce możliwość ukazania pełni talentu. Świetnie nadawał się też do adaptacji na libretto operowe.

{title}

WESELE FIGARA

Wesele Figara (Szalony dzień czyli wesele Figara, La Folle Journée ou le Mariage de Figaro) – pięcioaktowa sztuka Pierre'a Beaumarchais'ego (1784), drugie z kolei, po Cyruliku sewilskim, dzieło przedstawiające perypetie hrabiego Almavivy i jego służącego Figara, które zainspirowało Mozarta do skomponowania opery pod tym samym tytułem. Operowy ideał - najlepsze możliwe libretto, mistrzowski scenariusz, wartka akcja, subtelność ludzkich portretów oddanych muzycznymi tematami: Mozart przekształcił ...

{title}

BARON CYGAŃSKI

Strauss uznawał Barona cygańskiego za swe największe kompozytorskie osiągnięcie. Zauroczony folklorem cygańsko-węgierskim stworzył operetkę oddającą piękno kultury obu tych nacji. Muzyka odzwierciedla koloryt i swobodę puszty, żywiołowość cygańskiego obozowiska i elegancję wiedeńskich pałaców, a dzieło aż roi się od wpadających w ucho melodii. Baron cygański powrócił w iście królewskim przepychu do repertuaru bydgoskiej Opery: operetkę wystawia się po to, aby sprawić radość widzom i… wykonawcom....

{title}

HRABINA MARICA

Kiedy Kálmán skomponował tę operetkę, Austro-Węgier już nie było na mapie. Przywołany świat istnieje tylko na kartach libretta. Kompozytor znakomicie czuł się w węgierskich tanecznych rytmach, „sypał jak z rękawa” melodyjnymi ariami i duetami (któż się oprze nakazowi Ach, jedź do Varasdin!.., czy skrzypcowemu romansowi granemu przez Cygana?).

{title}

KSIĘŻNICZKA CZARDASZA

Wykonania odbywają się za zgodą wydawnictwa Josef Weinberger Ltd.

{title}

WESOŁA WDÓWKA (Die lustige Witwe)

Spektakl inaugurujący 29. edycję Bydgoskiego Festiwalu Operowego.

{title}

ZEMSTA NIETOPERZA

Rozszyfrujmy tytułowego nietoperza. W początkach XIX wieku ogromną popularnością cieszyły się maskarady. Dwaj bohaterowie straussowskiej operetki wybrali się na bal maskowy: Eisenstein przebrany za motyla, Falke - za nietoperza. Nazajutrz Falke (po wypiciu słusznych ilości szampana) obudził się pod drzewem w parku, gdzie zostawił go lekkoduch Eisenstein. Musiał wędrować do domu odprowadzany docinkami przechodniów kpiących z nietoperza w biały dzień. Poprzysiągł, że weźmie odwet na dowcipnisiu. I...