Operowy zawrót głowy został nagrodzony w kategorii: Najlepszy spektakl dla młodego widza w XV edycji Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury.
Szepty i cienie to tryptyk baletowy autorstwa jednego z najwybitniejszych polskich tancerzy i choreografów tańca współczesnego. Jacek Przybyłowicz pracował już z Baletem Opery Nova w 2015 r. nad choreografią do legendy dramatycznej Potępienie Fausta. Obecnie stworzył dla tego Zespołu swój „wieczór autorski”, na który składają się trzy jednoaktowe balety.
Dorobek Moniuszki imponuje różnorodnością, bogactwem melodycznym i głębokim zakorzenieniem w narodowej tradycji muzycznej, a jego wielkie opery takie jak Halka i Straszny dwór dotykają sedna idiomu polskości zarówno w warstwie tekstowej, jak i muzycznej - z uchwały Sejmu RP.
Zniewolony umysł Czesława Miłosza to słynne, najbardziej znane w świecie jego dzieło. Literacki traktat z kluczem zawiera ponadczasową refleksję o kondycji ludzkiej, etyce, wolności i zniewoleniu, wyrastającą z konkretnego i przez to wiarygodnego doświadczenia świadka i uczestnika.
Libretto do My Fair Lady powstało na podstawie komedii George'a Bernarda Shawa – irlandzkiego prozaika, dramaturga i publicysty, obdarzonego niebywałym poczuciem humoru: Pigmalion. Przygoda romantyczna w 5. aktach (1912). Tytuł odwołuje się do greckiego mitu o cypryjskim królu - rzeźbiarzu Pigmalionie, który stworzył tak piękny posąg kobiecy, iż się w nim zakochał. Bogini Afrodyta zamieniła rzeźbę w żywą kobietę. Motyw Pigmaliona i stworzonej przez niego Galatei pojawiał się często w poezji...
Toskę oparł Puccini na sztuce Victoriena Sardou napisanej w 1887 r. dla Sary Bernhardt. Dramat, który stał się wielkim przebojem Europy, łączył elementy historii (Włochy w dobie Bonapartego, bitwa wojsk napoleońskich z Austriakami pod Marengo) z tragedią miłosną i erotyzmem, dając wielkiej aktorce możliwość ukazania pełni talentu. Świetnie nadawał się też do adaptacji na libretto operowe.
Wesele Figara (Szalony dzień czyli wesele Figara, La Folle Journée ou le Mariage de Figaro) – pięcioaktowa sztuka Pierre'a Beaumarchais'ego (1784), drugie z kolei, po Cyruliku sewilskim, dzieło przedstawiające perypetie hrabiego Almavivy i jego służącego Figara, które zainspirowało Mozarta do skomponowania opery pod tym samym tytułem. Operowy ideał - najlepsze możliwe libretto, mistrzowski scenariusz, wartka akcja, subtelność ludzkich portretów oddanych muzycznymi tematami: Mozart przekształcił ...
Strauss uznawał Barona cygańskiego za swe największe kompozytorskie osiągnięcie. Zauroczony folklorem cygańsko-węgierskim stworzył operetkę oddającą piękno kultury obu tych nacji. Muzyka odzwierciedla koloryt i swobodę puszty, żywiołowość cygańskiego obozowiska i elegancję wiedeńskich pałaców, a dzieło aż roi się od wpadających w ucho melodii. Baron cygański powrócił w iście królewskim przepychu do repertuaru bydgoskiej Opery: operetkę wystawia się po to, aby sprawić radość widzom i… wykonawcom....
Kiedy Kálmán skomponował tę operetkę, Austro-Węgier już nie było na mapie. Przywołany świat istnieje tylko na kartach libretta. Kompozytor znakomicie czuł się w węgierskich tanecznych rytmach, „sypał jak z rękawa” melodyjnymi ariami i duetami (któż się oprze nakazowi Ach, jedź do Varasdin!.., czy skrzypcowemu romansowi granemu przez Cygana?).
Wykonania odbywają się za zgodą wydawnictwa Josef Weinberger Ltd.
Spektakl inaugurujący 29. edycję Bydgoskiego Festiwalu Operowego.
Rozszyfrujmy tytułowego nietoperza. W początkach XIX wieku ogromną popularnością cieszyły się maskarady. Dwaj bohaterowie straussowskiej operetki wybrali się na bal maskowy: Eisenstein przebrany za motyla, Falke - za nietoperza. Nazajutrz Falke (po wypiciu słusznych ilości szampana) obudził się pod drzewem w parku, gdzie zostawił go lekkoduch Eisenstein. Musiał wędrować do domu odprowadzany docinkami przechodniów kpiących z nietoperza w biały dzień. Poprzysiągł, że weźmie odwet na dowcipnisiu. I...