Popularność Fausta datuje się na lata 50. XX wieku, kiedy wielkie nakłady pieniężne wydawane na jego wystawienie uczyniły z tej opery niemal hollywoodzką produkcję. Wystawienie tego utworu to tło wydarzeń w książce Upiór w operze Gastona Leroux i w jego filmowych adaptacji oraz musicalu A.L. Webbera. 

Faust po raz pierwszy zagościł na bydgoskiej scenie operowej w 1960 roku w reżyserii Hugona Morycińskiego, pod muzycznym kierownictwem Zdzisława Bytnara. Postać powróciła wiele lat później w realizacjach Opery Nova: w operze A. Boita Mefistofele (reż. Tomasz Konina) oraz legendzie dramatycznej H. Berlioza Potępienie Fausta (reż. Maciej Prus). 

Dla reżyserującego obecnie Pawła Szkotaka:

[...] wojenne tło, występujące oryginalnie w libretcie bez konkretnych czasowych odniesień, stanowi wyrazisty kontekst dla podejmowanych wyborów przez bohaterów, a także budzi nieoczywiste, ale czytelne skojarzenia z wojną, która toczy się dzisiaj w Ukrainie.

Akcja opery Faust Gounoda w inscenizacji przygotowanej dla Opery Nova w Bydgoszczy rozgrywa się w czasie I wojny światowej we Francji. Kostiumy oraz rekwizyty zostaną przygotowane zgodnie z realiami historycznymi. Ważnym rekwizytem o symbolicznym znaczeniu jest kwiat. Odnosi się nie tylko do imienia głównej bohaterki: Marguerita - margeritka, ale występuje także kilkukrotnie w akcjach scenicznych. Całość akcji scenicznej możemy odczytywać także jako walkę wewnętrzną Fausta pokazaną poprzez subiektywną wizję tytułowego bohatera.